Allergisch voor watchman

Heb jij dat ook wel eens; een allergie voor fanatieke betweters die te blij zijn met eigen overtuiging? Nou ik wel. Ik kan er kromme tenen van krijgen. Ik haak snel af.
Ter voorbereiding op ons verblijf in Israël kreeg ik een boek van Bart Repko voor mijn verjaardag. Ik las de achterflap en had mijn oordeel snel klaar. Het betreft vermoedelijk een goede ziel die zijn baan had opgegeven om bijbel teksten op de muur in Jeruzalem te proclameren, en dat was voor mij echt iets teveel van het goede. Hij noemt zichzelf "watchman", een wachter. Laat maar, niks voor mij dat extreme Israel gedoe. Gelukkig kon ik het nog ruilen voor het nieuwe liedboek van de kerken, wel zo veilig, daar was immers twintig jaar op geploeterd, dus dat moest wel doordacht en genuanceerd zijn.

Afijn, gisteren ben ik met Thea de muur opgegaan met een zekere Bart. Je raadt het al, Bart, de schrijver van het direct door mij afgeserveerde boek.
Met een man of vijftien klommen we de muur op. Bart en zijn kompaan Albert hadden een stevig verhaal ter introductie. De kruisvaarders, de inquisitie en de holocaust kwamen langs. De kerken hadden eeuwenlang meegeholpen met de vervolging van Joden, of het laten gebeuren en dat alles in de naam van Christus, met het kruis als symbool. Als alles in vogelvlucht langskomt, staat het schaamrood je op de kaken. Een opwekkende introductie voor de muurwandeling.
Maar vervolgens is er Gods belofte dat Hij na de diaspora (verstrooiing) van het volk Israël, zijn volk weer terug zal brengen naar het land Kanaän. Dat is de actualiteit, die zichtbaar is geworden door de oprichting van de staat Israël in 1948.
Bovenop de muur aangekomen werden bijbelteksten die betrekking hebben op Jeruzalem luidkeels voorgelezen. Het vreemde was dat het paste. Het klopte gewoon; op de oude muur van Jeruzalem, klonk Gods woord en zijn profetieën over Jeruzalem. Ik kon er alleen maar met verwondering naar luisteren.
Na afloop werden we uitgenodigd voor een kop koffie. Ik raakte met Albert en later met Bart in gesprek. Wat een mooie gasten. Ze hebben hun hele hebben en houen in Nederland verkocht om hier dagelijks de muur op te gaan , zes dagen per week. Hun overtuiging is dat Gods volk door God zelf teruggeroepen wordt naar Israel. Dat God in eerste instantie een verbond heeft gesloten met Israël en dat God trouw blijft aan dat verbond. De kerken zijn hun eigen koers gaan varen en zijn Israël daarbij uit het oog verloren.
Er een ontstond een boeiend gesprek met de door mij afgeschreven watchmen. Ze beseffen dat ze een duidelijk standpunt innemen dat niet iedereen begrijpt en niet door iedereen in dank wordt afgenomen. Ze hebben begrip voor andere visies en weten dat hun verhaal niet politiek, noch religieus correct is.
Maar wat een passie, wat een prachtige, zonderlinge figuren. Niks geen kromme tenen, niks geen ergernis, niks geen zeurende betweters. Met hen zou ik nog uren door kunnen praten.

Als ik terug ben in Dordrecht, toch maar even snel teruggaan naar de boekwinkel om te kijken of zijn boek er nog is.