Een huilende opperrabijn

Zondag 13 juni ' ochtends naar de kerk en 's middags rustig aan. 'S avonds zouden Thea en ik gaan uit eten in de oude stad bij de Armenier. Maar wat was er gaande? waarom rende iedereen? Ortodoxe Joden kwamen overal vandaan en haalden ons in. Zou het een spetterende opening zijn van het lichtfestival? Of een knallende vuurwerkshow? Maar wat deden die grote aantallen militairen dan in de stad?
We besloten de stroom maar te volgen. Tot onze verbazing kwamen we met de stroom meelopend uit bij de Kotel (klaagmuur). Het plein stroomde langzamerhand vol, propvol, tot vermoedelijk 50.000 mensen, zo hoorden we een dag later. De opperrabijn zong luidkeels Hebreeuwse teksten en gebeden. Tot onze verbijstering ging zijn gebed over in gehuil met luide uithalen. Het was aangrijpend, we stonden als aan de grond genageld. Toen zijn geweeklaag door 50.000 mensen werd beantwoord met Adonai, Adonai, (Heer) kregen Thea en ik kippenvel van onze voeten tot aan onze kruin. De trompetten die het gebed afwisselden maakten de verbijstering compleet. We hadden geen benul waar het om ging.

Als Vogelaar moet ik zelfs onder deze bijzondere omstandigheden enkele ornithologische waarnemingen melden. Toen ik naar Het de klaagmuur keek, zag ik in eerste instantie alleen een aantal duiven fladderen. Vredesduiven hoopte ik. Onverwachts verscheen er een Gierzwaluw die tot mijn verrassing de muur invloog. Dat wil zeggen , hij verdween in de voegen van de muur, waar hij aan een klein gaatje genoeg heeft. Nu is mijn bewondering voor de gierzwaluw al grenzenloos. Hij heeft amper pootjes en doet alles in de lucht. Hij raakt de grond niet aan, slaapt zelfs in de lucht. Als jonggehuwde was ik stikjaloers op deze vliegkunstenaars aangezien zij zelfs de liefde in de lucht weten te bedrijven. daar heeft zelfs de Kama Sutra geen antwoord op. Voor mij zijn het vanaf nu dus ook nog eens heilige vogels vanwege hun overnachtingen in de klaagmuur.
Bijna aan het eind van de plechtigheid vloog er een slechtvalk over. Vredesduiven, heilige gierzwaluwen en roofvogels die hun moment afwachten......U mag zelf de ornithologische beeldspraak invullen met het oog op de situatie in Israël.

Na de plechtigheid was het donker en gingen we op zoek naar de Armenier die ondertussen gesloten was. Dan maar een pizza op straat eten. Het was druk in de stad vanwege de bezoekers aan de gebedsdienst bij de Kotel, maar ook vanwege het prachtige lichtfestival dat er in Jeruzalem plaatsvindt. Overal lichtshows die je in de oude stad kon volgen met vier gekleurde routes door het oude centrum. Om 22.00 uur bruiste de stad nog volop. Na de wonderlijke ervaring bij de klaagmuur werden we blij van alle vrolijke lichtshows.

Thuisgekomen hoorden we van Freek dat er drie schooljongens zijn ontvoerd en dat de gebedsdienst voor deze jongens is geweest. We voelen ons aangeslagen door dit nieuws.
Twee avonden achter elkaar met in totaal honderd duizend mensen bidden voor een oplossing. Indrukwekkend hoe een heel volk achter deze jongens gaat staan. En wij mochten er onderdeel van zijn, wat een voorrecht.
Na deze avond met uitersten aan emoties, bidden we voor de vrede van Jeruzalem, voor de Palestijnen en voor de brandhaarden in het Midden-oosten.